Vakantie is om...

Vakantie is om, het normale leven gaat morgen weer beginnen. Kinderen gaan weer naar school, man aan het werk en ik naar een klant met een financiële hulpvraag. Wat betreft consuminderen, ging het wat minder goed. De kinderen zijn naar de film gegaan, vandaag is het hele gezin, helaas zonder mij vanwege een oorontsteking, naar de Efteling geweest (wel met AH kaartjes). Ook bleef de vriend van mijn oudste dochter logeren en dan zijn de kosten ook wat hoger. Zo hebben ze vrijdag gekookt, wel grappig. Wat hadden ze gekocht voor een enkele maaltijd? (wel voor twee volwassenen, drie tieners en twee kleintjes) : Vier pakken grote tortilla's (a tien stuks), anderhalve kilo gehakt, drie pakjes gesneden ijsbergsla, drie pakken kipreepjes, een zakje walnoten, een pot salsa saus, twee kuipjes Philidelphia kruidenkaas, een zakje Mexicaanse kruidenmix, 6 tomaten en een blik mais. Het werd een maaltijd van ruim veertig euro :). Ik kreeg een rolberoerte maar was wel blij met het kook initiatief, dus we reageerde enthousiast (maar gaf haar toch een tip mee voor het geval ze op zichzelf woont hoe ze deze maaltijd wat goedkoper kan maken :) ) ...ook konden ze het allemaal niet meenemen, dus of ze eventjes de auto mochten meenemen...Tja, zo kan dat gaan in de vakantie. Ook verwacht ik dat de stroom rekening flink hoger zal uitvallen, de computers stonden deze week roodgloeiend...

Mijn man heeft een poging gedaan te bezuinigen op electra, maar helaas nog even zonder positief resultaat. Wij hebben een mechanische ventilatie die veel stroom kost (minimaal 45 W per uur op ventilatiestand '1', stand '0' zit er helaas niet op). Helemaal uitzetten heeft gevolgen voor vooral de badkamer, het vocht kan niet goed weg en het risico van schimmels neemt dan toe. Omdat het een Perilex stekker betreft kun je er niet zomaar een 240 V tijdschakelaar tussen zetten. Het plan was dus de drie-standen-schakelaar (die hoort bij de mechanische ventilator) zo aan te leggen zodat het in plaats van stand 1,2,3 nu stand 0,1,2 zou worden. Ik had er zelfs een schema van gevonden. Maar helaas is het niet gelukt en gaat mijn man een poging doen er een 'aan/uit' schakelaar tussen te zetten..

Verder heeft hij nog een brievenbus-borstel gekocht, maar ook dat heeft nog niet het gewenste effect, want door de borstel gaat juist de klep aan de voorkant van de voordeur niet meer vanzelf dicht, waardoor er een averechts effect is bereikt :), hopelijk lukt het morgen wel om dit goed te krijgen.

Verder ben ik al een tijdje aan het piekeren over de tocht die door het kattenluikje direct rond onze oren waait zelfs als we op de bank zitten. Onze kat is heel erg oud en we hebben vorige winter al van alles geprobeerd. Toen het vorige winter vroor, hebben we het luikje afgeplakt en een kattenbak voor het luikje gezet in de hoop dat onze poes Lucky zou begrijpen wat van hem verwacht werd. Maar nee, als hij ook maar een klein obstakel op zijn weg naar de tuin tegenkomt, wraakt hij zich door direct in zijn mand of naast onze bank te urineren...Omdat de poes al stok en stok oud en doof is, dachten we eerlijk gezegd drie jaar geleden al dat hij zelfs onze vakantie van twee weken niet zo overleven. Maar we zijn nu toch alweer drie jaar verder en hij leeft nog steeds :) en we zitten (nog steeds) met het kattenluik probleem. Ik ben aan het piekeren over het aanbrengen van een houten luchtsluis systeem maar ben er nog niet uit, iemand (creatieve) suggesties?

Luxe problemen...

Vandaag stond een bezoek gepland aan een klant waar ik al een paar keer vaker geweest was. Ze komt uit Sierra Leone. Een lieve jonge vrouw van begin twintig waar ik vol bewondering naar kijk hoe ze hoe ze zich in dit vreemde land met een baby binnen zo'n korte tijd al zo daadkrachtig heeft staande gehouden. De hoop hier een veilige plek voor haar baby te krijgen heeft haar zoveel kracht gegeven. Helaas begint (door een gebrek aan bewijs) het erg slecht voor haar en haar baby'tje uit te zien. Het gaat haar niet om een beter leven, om geld of spullen. Het enige wat zij wil is een veilige plek waar zij en haar kind kunnen leven. Ze is zo bang terug te moeten (zij is niet zozeer bang voor het land, meer voor haar ex-man) dat ze vreest voor haar leven. Helaas heeft ze hiervan geen bewijs (wat me logisch lijkt, een schriftelijk bewijs van de intenties van de man, lijken me niet makkelijk te bemachtigen) Tja, dat Sierra Leone geen 'blijf van mijn lijf huizen' heeft, terwijl er zoveel armoede heerst, is niet het probleem van Nederland, kennelijk.

Ze leeft dus niet, maar overleeft slechts elke dag, elk uur. Voor twee dagen koken doet ze niet omdat ze denk dat elk moment de laatste kan zijn. Dan kom ik over papieren praten, die de gemeente of de belastingdienst van haar wil zien. Of een brief waarbij de gemeente zegt dat ze gekort wordt omdat ze niet op tijd een reactie gegeven heeft. Dit terwijl in dit jaar met vier dagen Nederlandse cursus per week,  heel aardig Nederlands heeft leren spreken. Heel knap in zo'n korte tijd, zeker voor een analfabeet. Maar lezen vind ze erg moeilijk en begrijp ook niet alles van ons systeem. (logisch gezien haar leeftijd)

Ik schaam me eigenlijk dat ik haar alleen maar kan helpen met haar papieren, die dan zo onbelangrijk lijken als elke dag hier de laatste hier kan zijn. Bah, wat haat ik systeem en land dan, waar bureaucratie waarschijnlijk besluit dat ze terug moet. Ze is met zo weinig tevreden.

Ik realiseer me, als ik direct na thuiskomst weer een heftige, discussie heb met mijn dochter van zestien, ze denkt dat het leven een groot feest is en waar scooter, vriend en geld (verdienen en uitgeven) veel belangrijker zijn dan bouwen (door middel van studeren) aan je toekomst, wat het leven toch oneerlijk kan zijn. En wat een geluk wij hebben dat wij hier geboren zijn.....

Huis energiezuinig maken...

In navolging van de tip die ik las op het blog van  'Ecolicious, baby' over het gordijn bij de voordeur, wil ik ook ons huis van wat minder tocht comfort en minder stookkosten voorzien door ook gordijnen aan de voordeur, zijdeur en achterpui te gaan hangen.

Nu hebben we op de meeste ramen schutters  maar voor de bewegende delen wat dat niet handig. Nu ben ik dus op zoek naar een goedkoop gordijn (het deel is 2,5 meter dus alle kant en klare van Ikea vallen al af) wat toch zo degelijk is dat ook een aantal jaren goed meegaat....maar liefst zo goedkoop mogelijk uiteraard. Denk dat het een kamerhoog gordijntje van de Kwantum gaat worden. Ook de zijdeur en de voordeur ga ik hiervan voorzien, er blijft, ondanks dat hij bijna niet meer dicht kan van de tochtstrips, zoveel kou afkomen (in de winter, nu natuurlijk niet :)

Dan nog een ander ding waarover ik twijfel, de kleur. Moeten we de kleur van de schutters (roomwit) proberen te benaderen of de kleur van de muur (n soort licht antraciet) ? Volgens mij zal het met antraciet gordijnen lijken alsof je 'meer muur' en minder raam hebt, maar bij crème worden ze erg snel vies....en of dat het mooist is....ik vind het moeilijk... Op deze foto is misschien iets beter de kleur te zien:







Wie heeft hier misschien ideeën over???? Of tips w.b.t goede maar goedkope gordijnen (het liefst zou ik velours nemen, lekker dik, maar die zijn, zover ik het nu zie, erg duur)

Nog even wennen dat fietsen....

Vandaag gingen mijn bezuinig-inspanningen wat minder goed. Gisteren kwam mijn nieuwe fietstas binnen (52 liter!) en ik was helemaal blij met de nieuwe mogelijkheden die dit zou bieden. Helaas was het weer vanochtend wat regenachtig, maar tussen de buien door ging ik toch met de fiets naar de duitse supemarkt die op zich heel dichtbij zit. Wat ik me alleen niet realiseerde was (omdat ik nog nooit eerder naar deze winkel gefietst was)  dat je er eigenlijk niet op een normale en korte manier kon komen. Het bleek dat de enige manier om er te komen was over het perron van het station te fietsen (nadat ik eerst nog op een trein moest wachten) en daarna had ik ook geen geluk, want echt alle ! fietsenstandaards waren bezet. Nou ja, dus maar op de standaard gezet, mij krijgen ze niet gek.

Aangekomen bij de kassa, waar een enorme rij stond (waarschijnlijk allemaal op de fiets :) schrok ik even. Ik kon mijn betaalpas niet vinden, ik had hem toch in een zak gestopt...nou ja, uiteindelijk gevonden en met een beperkte maar scherp ingeschatte hoeveelheid, precies afgestemd op mijn nieuwe vervoersmiddel, ging ik met mijn kar naar de fiets. Helaas was het nu gestopt met zachtjes regenen, het ging steeds harder te keer. Dus een beetje haastig wilde ik mijn tas inladen, maar ja, onervaren fiets-boodschapper als ik ben, kan die fiets dat natuurlijk niet houden, aan een kant inladen. Dus daar lag hij, samen met de boodschappen. Maar ja, nog steeds geen stallingsplekje vrij...dus de kar verder maar even laten staan en de fiets tegen een vrij stukje, een muurtje gezet. Gelukkig, hij bleef staan. Toen ik omkeek naar mijn kar, zag ik dat hij vanzelf weggereden was (door een aflopende stoeprand) en reed de straat op richting een geparkeerde auto. Nog net op tijd kon ik hem tegenhouden. Poeh, dat ook weer gehad.

Toen naar huis, weer via het perron van het naastgelegen station door de inmiddels echt plenzende regen. Ik ben nog aan het aftasten waar mijn 'confortabele minimum' precies ligt (leuk woord, geleend uit 'Je geld of je leven'). Dit voelde toch als wat minder confortabel....ik word er vast wel een keer handiger in :)

Openheid van zaken (2)

Ik weet niet of volgers een berichtje krijgen als ik een vaste pagina heb aangepast, dus voor de zekerheid hier onze financiën in een berichtje:

Openheid van zaken (1)

Het voelt een beetje raar, een beetje naakt om je financiën te delen. Voordat ik deze blog startte heb ik ook al weken een aantal blogs gevolgd en degene die er heel open waren over hun begroting, heb ik het meest gehad. Daardoor kon ik goed vergelijken en het werkte ook confronterend. Ik had me dus voorgenomen om ook 'met mn billen bloot' te gaan.

De vaste lasten zijn nu al aardig aangepast, met twee auto's (die we ook voor alles gebruikten) en een caravan waren de kosten aanzienlijk meer. Bovendien heb ik alle abonnementen en loterijen de deur uit gedaan, dat waren er ook al flink wat.

Het 'leefgeld' van 1200 euro (voor alle boodschappen, benzine, onderhoud huis en tuin, kleding, drogist etc.) is voor ons echt een doel op zich, maar dat zal niet elke maand even goed lukken vrees ik nu al. Ik hou al een tijdje al onze financiën nauwgezet bij in Simpelhuishoudboekje en merkte dat het voor onze consuminder plannen al erg lastig was om met 1700 euro uit te komen als 'leefgeld. Benzinekosten waren al 200 euro per maand, dan nog 140 euro voor de hulp in de huishouding en 200 euro studiekosten NTI hadden er ook wel iets mee te maken :) Nu mijn man op de elektrische fiets gaat en ik zoveel mogelijk op de fiets (behalve de wekelijkse boodschappen dan) en de hulp en de studie de deur uit is gegaan, ik een weekmenu maak en we altijd koken in plaats van 'halen', heb ik het budget op 1200 euro per maand 'durven zetten. Deze maand hebben we het zowaar (bijna) gehaald! Als ik niet iets teveel aan kleding had uitgegeven, had het zeker gelukt. Gelukkig is de maand bijna om (21e is bij ons het begin van de nieuwe maand) en dan kan ik nog iets beter mijn best gaan doen om binnen dit budget te blijven!

ps. Het Simpelhuishoudboekje (www.simpelhuishoudboekje.nl) is een gratis te downloaden excel spreadsheet programma waar ook nog heel goede instructies voor het gebruik bij zitten. Ik gebruik dit bij voorkeur bij al mijn ' klanten' (als zijn gewend zijn aan het gebruik van een computer) en tot nu toe waren de reacties erg positief! O ja, en uiteraard niet onbelangrijk: het is gratis te downloaden en te gebruiken.

Vervoersmiddel of status symbool?

Vorige week hebben we weer belangrijke stap (laatste fase :) ) gezet. Om onze financiën op orde te krijgen, we hebben namelijk een auto verkocht en een elektrische fiets gekocht die mijn man voor zijn woon-werk verkeer gebruikt. Donderdag hebben we de fiets opgehaald en vrijdag was zijn eerste ritje naar zijn werk (15 kilometer enkele reis). Ik vermoed dat de accu niet helemaal was opgeladen, want op de terugweg moest hij zelf trappen. Hij zag de lol van de e-bike niet erg in, vrees ik. Het psychisch traject wat hieraan vooraf ging, was niet gering. Enkele maanden praten en het boek van Gerhard Horman heeft daar zeker toe bijgedragen (super, hartelijk dank!). Maar het is gelukt, ik ben er in ieder geval erg blij mee en ik hoop mijn man bij nader inzien ook :) Ik hoop zeker als hij ziet wat dat we nu ook flink kunnen sparen. Een half jaar gelden hadden we nog een caravan een een Opel Zafira Turbo Diesel en een Peugeot 206 waar ik vaak mijn 'taxi ritjes' en boodschappen mee deed. De eerste fase was de caravan weg te doen, waarna we de Zafira diesel (die hem moest kunnen trekken) ook eigenlijk niet meer nodig hadden. Dus fase twee was het inruilen van de enorme diesel voor een klein Picanto-tje. Ik vond dat hij groot genoeg was, indien noodzakelijk, wel drie kinderen achterin konden). In de weken die volgden zijn we zo veel mogelijk gaan fietsen en hebben in fietspakken voor het hele gezin, geïnvesteerd :). Vorige week was het tijd voor fase 3, het verkopen van een van de twee auto's. Welke het zou worden maakte mij eigenlijk niet zo veel uit (na een nauwkeurige berekening rekening houdend met alle aspecten van de twee auto's). Goed dus dat we de Peugeot konden verkopen, en konden we doorstomen naar fase 4 :) : Geen auto meer naar het werk, maar een e-bike! Wat lachten de collega's van mijn man toen hij in een klein Picantotje aan kwam rijden, in plaats van de Zafira. Nu mijn man (die altijd een grondige hekel aan beweging had, dus helemaal aan fietsen) met de fiets op zijn werk is komen aanrijden en vandaag zelfs een bezoek moest brengen aan een andere vestiging (maar 5 kilometer verderop) ook op de fiets deed, kan ik de grappen al horen... Petje af dat mijn man het gewoon toch doet en daar niet veel om geeft, ondanks dat het misschien niet genoeg 'aanzien' heeft als manager...Gelukkig heeft hij veel gevoel voor humor en kan er de lol van inzien :). Na het afzweren van de gezamenlijke (vette hap-) kantine, nu de fiets. Super, goed voor de lijn ook nog. Ikzelf ben uiteraard solidair dus ik ben net met de fiets met jongste telg achterop, naar de paardrijles gefietst. (het waaide harder dan ik dacht :) Kortom, we zijn lekker bezig in huize 'Bespaar', drastische maatregelen zijn nodig om een goede start te kunnen maken met het sparen en uiteindelijk aflossen!

Stomen...

Mijn schoonzus vertelde me, afgelopen weekend, dat ze zo enthousiast over haar nieuwe aanwinst was, namelijk haar elektrische stoomkoker. Hierdoor ben ik eens gaan speuren op internet naar een goedkopere manier van stoomkoken, waardoor ik misschien ook meteen efficiënter met mijn elektrische kookplaat (die erg duur in gebruik bleek te zijn) kon omgaan. En ja hoor, ik vond dit bij Ikea (6,95) :

Ik moet zeggen dat na vandaag ook erg enthousiast ben geworden over deze manier van koken :) ! Ik heb vandaag een heel flatgebouw gemaakt en tot mijn eigen grote verbazing werkte het perfect :) In de onderste pan heb ik eerst de braadworsten en hamburgers bruin gebakken. Daarna heb ik in de onderste pan de braadworsten gesmoord/gesudderd met boter/bouillon. Omdat ik in de onderste pan nog ruimte over had heb ik daar een stoommandje ingezet met de hamburgers. Op de eerste etage heb ik de aardappels gestald en in het penthouse de bloemkool. In een apart pannetje op mijn, tot voor kort plantenbakje, maar momenteel petroleumstelletje, heb ik een lekker kaassausje gemaakt. De aardappels en bloemkool waren echt lekkerder (en gezonder) dan normaal, de jus was heerlijk en zelfs de hamburgers waren heerlijk (en minder vet). En dat alles met slechts 1 pitje.

Mijn kinderen lachen zich rot over wat ik nu weer verzonnen heb, ze hebben al een hooikist (die bleken we al te hebben, dat is mijn dochters kubus krukje), een petroleumstelletje (in werking) en nu een pannen-flatgebouw, wat bij ons net aan onder de afzuigkap past gezien....

Eerste stapjes blog

Hallo,

Geen idee of iemand dit zal gaan lezen, maar voor de zekerheid zal ik me toch even voorstellen. Ik ben een vrouw van 45 met drie kinderen, waaronder twee pubers en een kleintje van acht. Ik ben in de gelukkige omstandigheid ook nog een man, huisdieren en een huis te hebben, alhoewel ik met dat huis momenteel steeds minder blij ben. Het huis, en met name de hypotheek die erop rust, zijn directe aanleiding ons leven radicaal om te gooien. Van (eerlijk is eerlijk) rasechte 'consumeerders' zijn we nu de eerste stapjes (en ook mega reuze stappen) aan het zetten om 'consuminders' en spaarders te worden.  En dan niet eens alleen ikzelf, maar ook nog mijn hele gezin, inclusief kinderen en dieren.

Aanleiding zijn eigenlijk twee dingen; de eerste is natuurlijk dat het geen fijn gevoel is dat ons huis 'onder water staat' zoals dat tegenwoordig heet. Hoe dat is gekomen, en welke woeker-verhalen hieraan ten grondslag liggen, zal ik later op terugkomen. Tweede reden is dat ik sinds een klein jaar vrijwilligerswerk doe in mijn regio, waarbij ik mensen help die hulp willen krijgen bij hun financiële administratie. Hierdoor ben ik me al langer aan het verdiepen hoe mensen met een klein budget slimmere keuzes kunnen maken op het gebied van gemeentelijke tegemoetkomingen, subsidies en toeslagen, kwijtschelding maar ook goedkopere verzekeringen (of dubbele dekkingen), telefoon en andere abonnementen en andere besparingsmogelijkheden om het budget meer passend te krijgen.

Ondanks dat wij zelf nooit echt zelf op korte termijn in financiële problemen zijn gekomen (meer geluk dan wijsheid, want de inkomsten zijn zodanig dat we best wat foutjes konden permitteren) zijn we ons steeds meer bewust geworden van de belachelijke hypotheek situatie die we ons steeds weer hebben laten aansmeren (dom!) Tijd voor actie om onze enorme (echt enorm!) aflossingsvrije hypotheek onder handen te gaan nemen, zodat we in 2031, het voor veel huishoudens gevreesde jaar, niet nog steeds met een vette hypotheek, of restschuld zitten.

Mocht niemand het lezen dan is het in ieder geval een aardig dagboekje :)

Simoon